Ανοιχτά της νοτιοδυτικής ακτής του Περού, αυτό το σύμπλεγμα νησίδων αποτελεί καταφύγιο για πλούσια άγρια ζωή. Γνωστές ως «οι Γκαλαπάγκος των φτωχών», οι νησίδες αυτές προσφέρουν μια βιοποικιλότητα που συναγωνίζεται τον διάσημο αντίστοιχό τους. Οι νησίδες φιλοξενούν πλήθος θαλάσσιων πουλιών, όπως τα περουβιανά μπούμπις, τους Ινκα τερνς και τους πιγκουίνους του Χούμπολτ. Στα γύρω νερά συναντά κανείς θαλάσσιους λέοντες, δελφίνια και περιστασιακά φάλαινες.

Η ιστορία των νησίδων είναι εξίσου συναρπαστική με την άγρια ζωή τους. Αρχαία πετρογλυφικά, γνωστά ως Κηροπήγιο της Παράκας, είναι χαραγμένα στους λόφους, μαρτυρώντας την πολιτιστική κληρονομιά της κουλτούρας Παράκας που άνθισε πριν από πάνω από 2000 χρόνια. Ο ακριβής σκοπός αυτών των γεωγλυφικών παραμένει άγνωστος, προσθέτοντας μια αίσθηση μυστηρίου στο τοπίο.

Οι νησίδες έχουν και μια πιο πρόσφατη ιστορία συνδεδεμένη με την οικονομία του Περού. Τον 19ο και 20ό αιώνα, αποτέλεσαν σημαντική πηγή γκουανό, ενός ισχυρού λιπάσματος. Το εμπόριο του γκουανό ήταν τόσο κερδοφόρο που οδήγησε στον Πόλεμο του Γκουανό μεταξύ Περού και Ισπανίας τη δεκαετία του 1860. Σήμερα, οι νησίδες προστατεύονται ως μέρος του Εθνικού Πάρκου Παράκας, και η συγκομιδή γκουανό γίνεται βιώσιμα κάθε λίγα χρόνια.

Οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν περιηγήσεις με βάρκα για να παρατηρήσουν την άγρια ζωή και τα ιστορικά αξιοθέατα. Οι εκδρομές αυτές περιλαμβάνουν συχνά κοντινές συναντήσεις με παιχνιδιάρικους θαλάσσιους λέοντες και εντυπωσιακές εικόνες από τις αποικίες θαλάσσιων πουλιών. Η άγρια ομορφιά των νησίδων, σε συνδυασμό με την πλούσια πανίδα και την ενδιαφέρουσα ιστορία τους, τις καθιστά έναν προορισμό που δεν πρέπει να χάσουν οι λάτρεις της φύσης και της ιστορίας.